Αλλαγή θέσης!

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, πλέον θα με βρίσκετε στη διεύθυνση
http://goudaki.wordpress.com/ !

Ο καθένας στον κόσμο του...

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, μόνοι τους τ’ ακούνε,

ό,τι και να πούνε, εμείς στον κόσμο μας.

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, ό,τι και να πούνε,

τώρα θα γραφτούν κάπου στον κόσμο μας.

Όλα τα ξέρουνε και όλα τα γνωρίζουνε,

χτίζουν μια νέα κοινωνία μα εγώ νιώθω ότι γκρεμίζουνετα

λένε πολλά, μα εσύ κράτα τα μισά κι απ’ τα μισά να υπολογίζεις πως θα πάρεις ένα τίποτα.

Μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε,σιχάθηκα, καλύτερα ας μασάνε.

Κλείνουμε τ’ αφτιά στα λόγια τους, δεν κλείνουμε τα στόματα

και βάφουμε με λέξεις, χα, και με χρώματα

ταράτσες και πατώματα, παρατημένα στρώματα,

θα δίνουμε ζωή για να ξυπνήσουμε τα πτώματα

τον ύπνο το βαθύ αγάπησαν πολλοί

μα πιο πολύ απ’ όλους οι πολιτικοί.

Αν έτσι θέλουνε τη νέα κοινωνία τους

τότε ας καθίσουνε εκεί, κάπου στα υπουργεία τους.

Εμείς φτιάξαμε ένα κόσμο δικό μας

και χορεύουμε μονάχα στο ρυθμό μας.

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, μόνοι τους τ’ ακούνε,

ό,τι και να πούνε, εμείς στον κόσμο μας.

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, ό,τι και να πούνε,

τώρα θα γραφτούν κάπου στον κόσμο μας.

Αδιαφορώ γιατί με κάναν αδιάφορο

παραφρονώ με κάθε δήθεν αδιάφθορο.

Παίρνω χαρτί και στυλό αν η περίσταση απαιτεί

και τους τα χώνω μες στη μούρη η φωνή μου ν’ ακουστεί.

Στήνω γιορτή, το γιορτάζουμε στον κόσμο μας

οι κυβερνήσεις αφού σφίξανε τον κόμπο μας.

Δεν αντιδρώ γιατί το θέλετε, απλά κόβω το σκοινί

γιατί η αντίδραση από κάποιους θα καπηλευθεί.

Για ν’ ανεβάσουν νούμερα στη δημοσκόπηση

ρε σε κανένα δεν αξίζει τέτοια ώθηση,

πληρώστε κι άλλους αυλικούς, να σας κάνουνε θεούς

εμείς δε θέλουμε στον κόσμο μας κανέναν απ’ αυτούς.

Φάτε πολλά, πιο πολλά, πιο πολλά, πιο πολλά,

εμείς κρατάμε για την πάρτη μας τα λίγα και καλά.

Στον κόσμο το δικό σας δε χωράμε,

εμείς στον κόσμο μας μονάχα τραγουδάμε.

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, μόνοι τους τ’ ακούνε,

ό,τι και να πούνε εμείς στον κόσμο μας.

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, ό,τι και να πούνε

τώρα θα γραφτούν κάπου στον κόσμο μας.

Κρατήστε όμηρους κι άλλους συμβασιούχους,

κάντε καψόνια και άλλους αριστούχους,

στην πείνα αφήστε κι άλλους συνταξιούχους

ρε δε μας κάνετε όσο κι αν θέλετε ευνούχους,

Εμείς εδώ θα μείνουμε, τον κόσμο σας αφήνουμε

αφού ό τι και να πείτε, εμείς δε θα σας κρίνουμε,

ούτε που θα τ’ ακούσαμε, βαρέσαμε εμβόλια

στις μαλακίες εμείς δεν κάνουμε πια σχόλια.

Άσ’ τους να πολυμιλάνε, ό,τι και να πούνε

εμείς θα τραγουδάμε εδώ στον κόσμο μας.

Ό,τι, μα ό τι και να πούνε, πες τους θα γραφτούνε

με μεγάλα γράμματα στον κόσμο μας.

Βαγγέλης Ασημάκης

Τον "ανακάλυψα" μια Πέμπτη του Απριλίου (23 πρέπει να ήτανε) στο Σταυρό του Νότου Club. Ερωτεύτηκα τη φωνή του από το πρώτο τραγούδι. Στο δεύτερο τραγούδι ρωτάω τις φίλες μου : «Αυτός ο άνθρωπος γιατί δεν έχει βγάλει δίσκο;;;». «Έχει», μου είπαν. Μετά από λίγο ψάξιμο τον βρήκα και έκτοτε τον ακούω καθημερινά. Από τότε ξαναπήγα στο Σταυρό άλλες δυο φορές (μια απ’ αυτές ήταν η προτελευταία εμφάνιση για φέτος) και δυστυχώς θα πρέπει να περιμένω μέχρι το χειμώνα για να τον ξανακούσω. Όσοι τον ξέρετε θα συμφωνείτε ότι έχει μια υπέροχα μελωδική φωνή, απαλή και ταυτόχρονα βαθιά, που αγγίζει την καρδιά. Για όσους δεν είχατε την τύχη να τον ακούσετε ακόμα, εγώ είμαι εδώ…έκανα λίγο research για την καριέρα και τη δισκογραφία του και σήμερα σας τα παρουσιάζω…Καλή ακρόαση!



Ο Βαγγέλης Ασημάκης ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία το 1996 και από τότε έχει εμφανιστεί σε διάφορες σκηνές, συναυλίες και clubs και έχει συνεργαστεί με αρκετούς καλλιτέχνες της ελληνικής ροκ (και όχι μόνο) σκηνής. Πρωτοεμφανίστηκε το 1996 δίπλα στους Γιάννη Ζουγανέλη, Σάκη Μπουλά και Λάκη Παπαδόπουλο.

Το καλοκαίρι του 1997 τραγουδούσε με τον Λάμπρο Καρελά, ενώ το χειμώνα του ίδιου έτους συνεργάστηκε με τον Γιώργο Ζήκα και την Σοφία Παπάζογλου.

Το 1998 τραγουδούσε με τον Νίκο Κουρουπάκη και την Στέλλα Χροναίου.

Το 1999 ξανασυνεργάζεται με τους Γιάννη Ζουγανέλη και Σάκη Μπουλά καθώς και με την Ισιδώρα Σιδέρη.

Από το 2000 ανήκει στο δυναμικό του Σταυρού του Νότου Club. Εκεί συνεργάστηκε με πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες της γενιάς του όπως οι : Πάνος Μουζουράκης, Γιώργος Μυλωνάς, Μιχάλης Κακέπης, Γιώργος Αλουπογιάννης, Παναγιώτης Τσακαλάκος Ηλιάννα Τσαπατσάρη, Φρόσω Στυλιανού, Θάνος Παπανικολάου, Νεκτάριος Γεωργιάδης, Βασίλης Αξιώτης, Ειρήνη Ψυχράμη, Τάνια Κικίδη, Γιάννης Βενιαμίν, Γιώργος Βάνας και άλλοι.

Το 2001 συμμετέχει στο c.d. με τίτλο Τέσσερα (κυκλοφορεί από την εταιρεία Αυλός) μαζί με τους Ηλία Παπαχαραλάμπους, Γιάννη Χαλκιά και Νικολέτα Τρίκη, στο οποίο έχει γράψει την μουσική ο Γιάννης Ζουγανέλης.

Το 2003 συμμετέχει στη δισκογραφική δουλειά «Ρηχά νερά» του Άγγελου Σφακιανάκη ερμηνεύοντας το τραγούδι «Τι θα γίνει». Το καλοκαίρι του ίδιου έτους περιοδεύει με τον Δημήτρη Μητροπάνο και την Ζωή Παπαδοπούλου.

Το 2008 μας παρουσιάζει την πρώτη προσωπική του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Όπου Κι Αν Πήγα» (κυκλοφορεί από την εταιρεία «Μικρός Ήρως») με δέκα τραγούδια, μουσικές μελωδίες, λόγια που ζωντανεύουν από την αισθαντική του φωνή γεμάτα μελωδική Rock διάθεση, γεμάτα εικόνες, γεμάτα από τη ζωντάνια και τη ζεστασιά που τους χάρισε η φωνή του. Συνοδοιπόρος του ο Άγγελος Σφακιανάκης, ο οποίος μαζί με τον ίδιο και τον Αντρέα Αποστόλου είχαν την επιμέλεια της παραγωγής. Την ενορχήστρωση του δίσκου έκανε ο Αντρέας Αποστόλου στο studio Segno, Συμμετέχει φιλικά στο ντουέτο «Αγάπη σημαίνει» η Σάντυ Πολίτη. Τραγούδια του έγραψαν και του εμπιστεύτηκαν ο Άγγελος Σφακιανάκης και μια πλειάδα δημιουργών όπως οι : Γιώργος Δημητριάδης με τον Νίκο Μωραΐτη, Θάνος Παπανικολάου, Γιάννης Ζουγανέλης (που του εμπιστεύτηκε την επανεκτέλεση στο «Μικρό μου στολιδάκι» που είχε ερμηνεύσει ο ίδιος το 1986 για την κόρη του. Ένα τρυφερό remake 21 χρόνια μετά!), Κώστας Λειβαδάς, Νίκος Ζιώγαλας, Χριστόφορος Γερμενής, Βασίλης Γιαννόπουλος, Βασίλης Πάντσιος και η Φωτεινή Λαμπρίδη.

Το 2008 συμμετέχει επίσης στο νέο cd του Γιάννη Ζουγανέλη «Έρωτας Είναι Ο Γιάννης» και στο τραγούδι «Η κατάρα του ροκά» όπου συμμετέχουν και οι : Γιώργος Μυλωνάς, Μαριάννα Πολυχρωνίδη, Λεωνίδας Μπαλάφας, Άλκης Κωνσταντόπουλος, Πάνος Μουζουράκης.

Το 2009 συμμετέχει στο cd του Ευριπίδη Ζεμενίδη με τίτλο "Νηπιαγωγείο αργά" με το τραγούδι "Όσα σου φανέρωσα".



Η αμεσότητα, το χιούμορ, η δυναμική, αλλά και οι μοναδικές του ερμηνείες τον έχουν κάνει αγαπημένο του κοινού! Ο Βαγγέλης και τα τραγούδια του έχουν πάρει ήδη τη θέση τους στην Ελληνική δισκογραφία...δεν μένει παρά να τους δώσουμε και μια θέση στην καρδιά μας! Την αξίζουν!

Δίπλα μπορείτε να ακούσετε το προσωπικό μου αγαπημένο τραγούδι ("Ψάχνω κορίτσι" από το δίσκο "Τέσσερα"), ενώ από κάτω ακολουθεί άλλο ένα, επίσης αγαπημένο ("Ένα χαμόγελό σου" από το δίσκο "Όπου κι αν πήγα").

Ένα χαμόγελό σου
Στίχοι – Μουσική : Άγγελος Σφακιανάκης

Χέρια μου άδεια, άδεια μου χάδια
παραπατούσα μες στα μαύρα τα σκοτάδια
Μόλις σε είδα, άλλη σελίδα
άλλαξε δρόμο της καρδιάς μου η πυξίδα
Παρακαλάω, παραμιλάω
όταν σε δω τον μέσα κόσμο μου ρωτάω
πες μου πού πάω, τι μαρτυράω
χωρίς το άλλο μου μισό πώς προχωράω

Ένα χαμόγελό σου με κάνει υπάλληλο σου
ανάβει φώτα ο ουρανός
στρώνει λουλούδια ο Θεός
μ’ ένα χαμόγελό σου, γίνομαι υπάλληλός σου

Κάτι μου λείπει, κάτι μου λείπει
μία κουβέντα σου θα μου ‘διωχνε τη λύπη
ότι ζητήσεις, μη μου ραγίσεις
θα γίνω γέφυρα απάνω να πατήσεις
όλα αλλάζουν, όλα ταιριάζουν
όταν τα μάτια σου στα μάτια με κοιτάζουν
σαν να μετράω κι όλο ζητάω
κλειδί στην πόρτα τη κλειστή που συναντάω

Ένα χαμόγελό σου με κάνει υπάλληλο σου
ανάβει φώτα ο ουρανός
στρώνει λουλούδια ο Θεός
μ’ ένα χαμόγελό σου, γίνομαι υπάλληλός σου



Πηγές :

http://www.facebook.com/reqs.php#/group.php?gid=155339825174&ref=ts.

Happy 2009!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!

.......................

Επαμεινώνδας Κορκονέας, το όνομα του δολοφόνου. Να τον στιγματίσει για πάντα αυτή η ιδιότητα. δολοφόνος 15χρονου. ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. Ελπίζω κι εύχομαι να φάει 5ακις ισόβια, αν και οι υψηλά ιστάμενοι της καλής μας, αθώας, άμεμπτης, δίκαιης, καθαρής, διαφανούς και πολλών άλλων επιθέτων κυβερνησούλα μας πιστεύω ότι θα κάνει ότι περνάει τα λερωμένα χεράκια της προκειμένου να τον διευκολύνουν.



Δολοφόνοι με άδεια από το κράτος, με κάλυψη, χωρίς μόρφωση, χωρίς εκπαίδευση, άχρηστοι, κομπλεξικοί, άνανδρες κότες που χτυπάνε παιδιά, κορίτσια ενώ τα έχουν ήδη συλλάβει, τα κλωτσάνε από πίσω, τα ρίχνουν κάτω και τα πατάνε, γιατί κάνουν τη «δουλειά» τους, δουλειά χωρίς προσόντα και ικανότητες, εκτός από τυφλό μίσος και μια αίσθηση λάθος καθήκοντος, που απέναντι στις πέτρες και τις μολότοφ, ρίχνουν σφαίρες και ξύλο, σε άοπλα παιδιά. Ένας δήλωσε «Βαρέθηκα να τρώω πέτρες». Ας μη γινόσουν μπάτσος ρε μαλάκα. Ας γινόσουν γιατρός, ας γινόσουν αναρχικός, να τις πετάς εσύ. Επιλογή είχες. Τώρα λούσου την.

Παραδόθηκαν στις φλόγες, γνωστοί άγνωστοι, φοιτητές, μαθητές, αλλοδαποί,
Χάος, αναρχία, απόγνωση, λεηλασία, βανδαλισμοί, σπασμένες βιτρίνες.

Και να μην ξεχάσω να αναφέρω τον Σεπτέμβριο του 2006 . την Υπόθεση Ζαρντινιέρας που επιτίθεται μόνη της. ξυλοδαρμός του Κύπριου φοιτητή μπροστά στο ξενοδοχείο ABC στη Θεσσαλονίκη από τους αστυνομικούς της ασφάλειας Θεσσαλονίκης. Ευτυχώς σώθηκε ο νέος με αρκετά τραύματα. Οι υπεύθυνοι μάλλον...ελεύθεροι κι ωραίοι!



Άλλο η διαμαρτυρία για το θάνατο του παιδιού, άλλο να σπάνε και καίνε ότι βρούνε μπροστά τους. Τα μαγαζιά και τα αμάξια των απλών ανθρώπων που δύσκολα τα βγάζουν πέρα δε θα δώσουν λύση σε τίποτα. Ούτε στο θάνατο του παιδιού, ούτε στην οικονομική κρίση, ούτε θα παραιτηθεί κανείς από την κυβέρνηση. Αυτά που γίνονται σήμερα και χθες δεν είναι για τη δολοφονία του παιδιού. Αυτά έγιναν το πρωί ειρηνικά από τα παιδιά των σχολείων χωρίς επεισόδια. Τώρα το παιδί έχει μπει σε δεύτερη μοίρα, μην πω ότι έχει ξεχαστεί. Ήταν όμως η αφορμή και την εκμεταλλεύτηκαν. Αυτά τώρα είναι ξέσπασμα των ανθρώπων για όλα όσα βλέπουν και δεν μιλούν τόσο καιρό, για όλα τα σκάνδαλα, για την εξαθλίωση, για την αδιαφορία και την συγκάλυψη, για την ολιγωρία, την απουσία δομών, την ανεργία, τη φτώχια, την ασυδοσία, τα πάντα.Και δε λέω ότι καλά κάνουνε οι αναρχικοί και τα παιδιά που τα σπάνε όλα στο όνομα της λαϊκής επανάστασης ενάντια στο σύστημα (αν και πρέπει να πω ότι αυτός μοιάζει να είναι ο μοναδικός τρόπος για να κάνουν μια δήλωση καθώς στην Ελλάδα δεν παίρνουν πολλοί από λόγια ούτε ασχολείται κανείς με τα προβλήματα του κόσμου).Ευφραίμ, Ρουσόπουλος, Βατοπέδι, ζαχόπουλος Σεξ, ψέμματα και και dvd, πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα, ομόλογα, Μαγγίνας για τη βίλα – «αναψυκτήριο», Κουκοδήμος - Θέμος και Αδριανός, Αυθαίρετο Σουφλιά, οτε, γερμανός, οσε, ολπ, Μητσοτάκης Κυριάκος, Λιάπης, Χριστοφοράκος και Siemens. Πόσα πια να καταπιεί ο κόσμος; Θα την κάψει όλη την Ελλάδα μόνος του χωρίς να περιμένει πάλι το καλοκαίρι για να χαρίσει μερικά στρέμματα στα καζίνο και στις παράνομες βίλες! Έλεος πια! Αυτή η κυβέρνηση από τη μέρα που βγήκε το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο έσκαγε. Και δεν το λέω επειδή υποστηρίζω την αντιπολίτευση, ούτε κάποιο άλλο κόμμα. Σπέρνουν ανέμους και θερίζουν θύελλες Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Το να παίρνει ο καθένας μια πέτρα και να τη ρίχνει δεν είναι όμως το σωστό. Αλλά βέβαια σήμερα τα μπατσόνια έχουν εντολές να μην αντιδράσουν σε τίποτα. Γι’ αυτό και τα έκτροπα.

Είναι όλα υποκινούμενα; Μια μέρα πριν την πολυαναμενόμενη απόφαση για την υπόθεση Βατοπεδίου; Δυο μέρες πριν την 24ωρη απεργία των εργαζομένων; Οργανωμένο σχέδιο (από ποιους άραγε;) ;

Ποιοι θα πάνε αύριο στην κηδεία; Εγώ φοβάμαι να κυκλοφορήσω. Αν και θα πάω στη δουλειά μου. Στα Εξάρχεια. Στην άλλη άκρη του τετραγώνου που δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Αν δεν έχει επεισόδια θα πάω να αφήσω και ένα λουλούδι για τον άδικο χαμό ενός νέου παιδιού. Χωρίς να κάψω και να σπάσω τίποτα. Ειρηνικά. Στα Εξάρχεια που άκουγα και δεν είχα πάει μέχρι που έπιασα δουλειά πριν ένα χρόνο. Εκεί που η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια (για να μην πω βοηθάει) το εμπόριο ναρκωτικών. Και φοβάται και η ίδια, αφού είναι άχρηστη. Αστυνομεύουν το τμήμα τους και όχι τους πολίτες. Το μέρος των αναρχικών, των πρεζονιών, (γιατί εκεί τους σπρώξανε, δεν το διαλέξανε μόνοι τους για στέκι) των άπειρων βιβλιοπωλείων και των πεζοδρόμων. Όλα μαζί. Η μόνη αστυνόμευση που έχω δει ένα χρόνο τώρα είναι (σε καθημερινή βάση) έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη.

Δεν ξέρω τι άλλο να πω, κι αυτά που είπα είναι σκόρπιες, ασύνδετες σκέψεις, χωρίς ειρμό, αχταρμάς. Αλλά βλέπω ειδήσεις από τις 8 (και είναι 12) και ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου.

Μερικές φωτό και ένα link.
Αύριο θα δω καμένα, όλα αυτά που βλέπω κάθε μέρα. Και δεν ξέρω τι νιώθω. Ξέρω ότι θα ήθελα να είμαι κι εγώ στα Εξάρχεια, στο Σύνταγμα, στη Συγγρού, στην πορεία, στην κηδεία. Για να διαμαρτυρηθώ. Αλλά (για κάποιο λόγο – μάλλον φόβος είναι. Φόβος να κυκλοφορείς στην πόλη σου μη φας καμία αδέσποτη. Ωραία) δε μπορώ.
Καληνύχτα.

http://papachatzis.tumblr.com/post/63589410/policeviolence

Weekend!

Άαααχ πόσο μ' αρέσει το Σαββατοκύριακο!!!

Επιτέλους βρίσκω λίγο χρόνο να κάνω ΟΛΑ αυτά που πραγματικά θέλω και δεν μορώ μέσα στην υπόλοιπη βδομάδα...

























!!!!!!!!!!!!!!!

7/8! Not bad!

Τα αποτελέσματα αυτής της εξεταστικής...

1)Πληροφορική Α' : 9
2)Πληροφορική Β' : 8
3)Τα χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας : 7
4)Μεθοδολογία Επιστημονικής Έρευνας Β' : 7
5)Περιβάλλον, Αγία Γραφή και Ορθόδοξη Παράδοση : 8
6)Γενική Εκκλησιαστική Ιστορία Α' : 5
7)Αρχαία Β' : 6
8)Αρχαία Α' : 2

Οι υπόλοιποι μπορείτε απλά να γελάσετε με τους τίτλους των μαθημάτων που πρέπει να διαβάσω για να τελειώσω αυτή τη σχολή (βλ. 3 και 5). Επίσης, μπορείτε να με λυπηθείτε (βλ. 6)! Και ναι κάνουμε κι εμείς Πληροφορική! Είναι Επιλογής βέβαια αλλά κάνουμε! Όσο για το τελευταίο δεν θέλω σχόλια...24 άτομα το έδωσαν και πέρασε μόνο τον 1 κι αυτόν με 5! Αρχαία Α' εξαμήνου! Ήμαρτον!!!

Άντε, ακόμα 30 έμειναν για πτυχίο! Ουυυφ!

Επειδή ξέρω ότι διαβάζεις κι επειδή το ζήτησες...
Πότε παίρνεις άδεια; Φιλάκια πολλά!