Περί νεραϊδών, ξωτικών και άλλων δαιμονίων!

Για κάποιον ανεξήγητο λόγο μου αρέσουν πάρα πολύ οι νεράιδες και τα ξωτικά…ως εκ τούτου έχω χτυπήσει και δυο υπέροχα tattoo με ξωτικά πάνω μου για να τα βλέπω και να χαίρομαι!!! Αναφέρω ότι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν νεράιδες και ξωτικά είναι η Amy Brown και ο David Delamare των οποίων το έργο μπορείτε να θαυμάσετε με μια επίσκεψη στις σελίδες http://www.amybrownart.com και http://www.daviddelamare.com αντίστοιχα. Σήμερα θα σας παρουσιάσω κάποιες πληροφορίες που έχω συλλέξει για τις νεράιδες και τα ξωτικά καθώς και ορισμένα αποσπάσματα από τραγούδια μέσα στα οποία αναφέρονται! Επίσης, θα δείτε και ορισμένα τραγούδια που αναφέρουν τα τατουάζ και άλλες καταστάσεις οι οποίες σε σημαδεύουν όπως τα τατουάζ και κάποιες φορές ίσως και πιο επώδυνα…Το να αποφασίσει κανείς να κάνεις ένα τατουάζ μπορεί να είναι μια εύκολη απόφαση που θα πάρει στη ζωή του αλλά που θα τον στιγματίσει για πάντα. Το ίδιο πιστεύω ότι συμβαίνει και με όλες τις αποφάσεις που παίρνουμε στη ζωή μας…πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τις συνέπειες των πράξεων μας με όποιου είδος στιγματισμό μπορεί αυτές να συνοδεύονται. Τουλάχιστον αν μοιάζουν με νεράιδες ή ξωτικά στο τέλος ίσως να ήταν καλές ή και σωστές…Κι επειδή το έχω ρίξει στην αμπελοφιλοσοφία νυχτιάτικα ας πάμε παρακάτω!!!

Νεράιδες

Λέγονται και Ανεράιδες ή Ανεράδες. Το όνομά τους προέρχεται από τις Νηρηίδες, τις θαλάσσιες νύμφες που ταυτίστηκαν με τις Νύμφες των πηγών. Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας οι Νεράιδες γίνονται Ξωτικά, Αγερικά, Ανεμικές, Ξωνέρια, Κυράδες, Καλομοίρες, Καλούδες. Εμφανίζονται στα σπήλαια, στις πηγές, κοντά στα πηγάδια, στα ποτάμια αλλά και στους αγρούς και στα αλώνια. Διακρίνονται επίσης σε τοπικές και ξενικές. Οι τοπικές είναι καλές και προστατεύουν τους συντοπίτες τους, ενώ οι ξενικές είναι επικίνδυνες. Οι όμορφες Νεράιδες με μακριά μαλλιά και λευκά φορέματα είναι καλόγνωμες, αν και μπορούν να γίνουν επικίνδυνες. Οι άσχημες και μαυροντυμένες είναι πάντα κακές. Για τους Σαρακατσάνους οι λευκοντυμένες νεράιδες ζουν στις πηγές και τα ρέματα και το σούρουπο μπορεί κανείς να ακούσει τα γέλια τους. Οι μαυροφορεμένες κατοικούν στα σκοτεινά σημεία και τις χαράδρες των βουνών. Οι Νεράιδες μιλούν τη δική τους γλώσσα, που η ελληνική παράδοση ονόμασε «τα γεραγιδίστικα». Συνηθίζουν να φωνάζουν τους περαστικούς και, αν κάποιος ξεγελαστεί και τους απαντήσει, χάνει τη φωνή του. Αυτές που βρίσκονται στις ιαματικές πηγές θεραπεύουν μόνο όσους προσέρχονται σιωπηλοί με φόβο και σεβασμό. Εμφανίζονται συνήθως τα μεσάνυχτα και τα πειράγματά τους βλάπτουν τους θνητούς που πρέπει να τις αποφεύγουν. Μπορούν να γίνουν επικίνδυνες και να μεταμορφώσουν τους ανθρώπους ή να τους πάρουν τα λογικά, ακόμα και να προκαλέσουν το θάνατο. Και για τις μητέρες είναι επίσης επικίνδυνες, γιατί «αλλάζουν τα παιδιά». Αρπάζουν τα όμορφα και υγιή μωρά και στη θέση τους βάζουν άσχημα και παραμορφωμένα, που ονομάζονται «γεραγιδόσποροι» ή τα «μιλιγανοπαίδια».

Η επιστημονική άποψη για τους νεραϊδόκυκλους είναι ότι δημιουργούνται από δράση μυκήτων. Η άποψη της παράδοσης όμως είναι ότι οι κύκλοι αυτοί σχηματίζονται σε μέρη που μαζεύονται νεράιδες, οι οποίες συνηθίζουν να κλείνουν τις συναντήσεις τους, με ένα κυκλικό χορό, που αφήνει τα ίχνη του στη γη. Στο Sussex οι νεραϊδόκυκλοι ονομάζονται "ίχνη μαγισσών", ενώ στο Devonshire πιστεύουν ότι οι νεράιδες ιππεύουν νεαρά άλογα τη νύχτα και τρέχουν σχηματίζοντας κύκλους. Όσα ζωντανά βρίσκονται αναμαλλιασμένα το πρωί, θεωρούν ότι τα χρησιμοποίησαν οι νεράιδες τη νύχτα. Οι νεραϊδόκυκλοι είχαν μαγικές ιδιότητες που ευνοούσαν τη μαντική ή την καλοτυχία - όπως πιστεύουν κάποιοι αγρότες που τους βρίσκουν στα χωράφια τους. Άλλοι πάλι πιστεύουν ακριβώς το αντίθετο, αναμένοντας κακοτυχίες. Στη Σκοτία υπάρχει η παράδοση ότι αν μια παρθένα πλυθεί με δροσοσταλίδες πρωινών του Μαΐου θα γίνει πιο όμορφή, αλλά αν τύχει να πλυθεί μέσα σ' ένα νεραϊδόκυκλο θα γίνει αντίθετα πιο άσχημη και θα μεταμορφωθεί σε μια κακάσχημη γριά.

Ξωτικά

Τα ξωτικά είναι μυθικά πλάσματα της Σκανδιναβικής μυθολογίας, που επέζησαν στις λαϊκές παραδόσεις της βόρειας Ευρώπης. Αρχικά ως γένος ελάσσονων θεών της φύσης και της γονιμότητας, τα ξωτικά απεικονίζονται συχνά σαν φαινομενικά νεαροί άντρες και γυναίκες εξαίσιας ομορφιάς που ζουν σε δάση και άλλες φυσικές περιοχές, υπογείως, ή σε κρύπτες. Περιγράφονται σαν υπεραιωνόβια ή αθάνατα πλάσματα και τους αποδίδουν μαγικές δυνάμεις. Ακολουθώντας την επιτυχία του έπους του Τόλκιν Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, τα ξωτικά έγιναν κλασικοί χαρακτήρες της σύγχρονης φανταστικής λογοτεχνίας. O Τόλκιν χρησιμοποίησε τον όρο "ξωτικά" ως συμβατική απόδοση της ονομασίας των "πρωτόπλαστων όντων" του κόσμου του. Τα πλάσματα αυτά διευκρινίζεται ότι έχουν περισσότερα κοινά με τους ανθρώπους (Εdain) παρά με τα πνευματικά όντα, τους Maiar και τους Valar, μοιάζοντας περισσότερο με εξιδανικεύσεις της ανθρώπινης φύσης.



Τίτλος: Αγαπάω κι αδιαφορώ
Στίχοι και Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω και μένα, όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά

Τίτλος Ατλαντίς
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά

Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες
μες στα μπαρ αγκαλιά ξωτικά καθάρματα
μου 'χες πεί πως θα 'ρθείς και ήρθες
Ατλαντίς στο βυθό φωτισμένα άρματα
Μπρός στα μάτια μου περνάνε, φωσφορίζουνε και πάνε

Τίτλος:Όμορφη
Στίχοι: Κώστας Τουρνάς
Μουσική: Κώστας Τουρνάς
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Τουρνάς
Άλλες ερμηνείες: Stavento

Όμορφη,είσαι όμορφη
και δε θέλω να ξέρω όλα τ' άλλα
όμορφη, είσαι όμορφη
σε ποτήρι αν χωράς θα σε πιω στάλα-στάλα
θα σε πιω στάλα-στάλα

Σαν, σαν, σαν δροσοσταλίδα ντυμένη με ηλιαχτίδα
αυτή ήτανε η σκέψη μου όταν σε πρωτοείδα
έφερες στην καρδιά μου με τη μία καταιγίδα
κι έπεσα σαν χάνος στων ματιών σου την παγίδα
τα μαλλιά σου ήταν λυτά και τα έλουζε ο αέρας
ήταν τα φώτα της μέρας
είσαι στ`αλήθεια σαν τις πριγκιπέσσες που ζουν στα παραμύθια..
σαν τους ποταμούς κι όλα τα ξωτικά τους..
σαν τους θυσαυρούς κι όλα τα μυστικά τους..
είσαι όλο το φως σε μέρα σκοτεινή..
Θεέ μου..τόσο όμορφη

Τίτλος: Στις αγορές
Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Σε χαιρετούν στις αγορές
τα ξωτικά στις ερημιές...

Τίτλος: Γαλάζιες ερωμένες
Στίχοι: Λευτέρης Πλιάτσικας
Μουσική: Λευτέρης Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Όναρ

Κι όλοι αυτοί που είπαν
πως τέλειωσε η γενιά σου
Μικρές νεράιδες που έκλεψαν,
που πήραν τη χαρά σου

Τίτλος: Κορίτσια της συγγνώμης
Στίχοι και Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Κορίτσια της συγγνώμης μες στα μάτια σας
είναι μια λύπη που δεν έχω εγώ ξεχάσει
Κορίτσια, γκρίζα, νεράιδες της αγάπης
ό,τι ήτανε να χάσω το έχω χάσει

Τίτλος: Το κορίτσι με τα σπίρτα
Στίχοι και Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Και μες στο βυθό εκεί κάτω, νεράϊδες αρχίσαν χορό.
Μα σβήνει το σπίρτο και πέφτει σιωπή και σκοτάδι λευκό.

Τίτλος: Πέρασε κάποια και φορούσε τ' άρωμά σου
Στίχοι και Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Σ'έχω τατουάζ μεσ'την καρδιά μου
κι έρχεσαι τις νύχτες στα κρυφά
με της νοσταλγίας το λεπίδι
κόβεις τη ζωή μου ξαφνικά
και σε θυμάμαι...

Τίτλος: Τατουάζ
Στίχοι και Μουσική: Μιχάλης Ρακιντζής
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Ρακιντζής

Σαν τατουάζ σαν ανεξίτηλο μελάνι
ό΄τι κι αν κάνεις με τίποτα το χρώμα του δεν χάνει
για πάντα θα΄ναι εκεί να σου θυμίζει τη στιγμή
ποτέ του δεν θ΄αλλάξει ούτε σχήμα ούτε μορφή

Σαν τατουάζ χαραγμένο στο κορμί σου
σ΄ακολουθώ σε κάθε βήμα στη ζωή σου
Σαν τατουάζ χαραγμένο στη καρδιά μου
θα είσαι εκεί για πάντα μέσα στα όνειρά μου

Τίτλος: Είσαι ακόμα εδώ
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Σαν τατουάζ μείνε πάνω μου
με το ανεξίτηλο χάδι σου
σα χαρακιά στην παλάμη μου
να κουβαλά το σημάδι σου

Τίτλος: Έγραψες
Στίχοι και Μουσική: Σόφη Παππά
Πρώτη εκτέλεση: Λένα Παπαδοπούλου

Έγραψες, έγραψες μες στη ζωή μου
έγραψες, τατουάζ μες στο κορμί μου
έγραψες, μα όσο και να προσπαθήσω
έγραψες, δεν μπορώ πια να σε σβήσω