Tuesday, December 18, 2007

Η Οδύσσεια μιας κουτσής!!!

Μετά το πολυαγαπημένο διάστρεμμα που έπαθα προ 2 εβδομάδων και 2 ημερών κυκλοφορώ πλέον ως κουτσή στο δρόμο! Μόνο πατερίτσες που δεν κουβαλάω μαζί μου γιατί είναι άβολες και ψιλοντρέπομαι κιόλας να σας πω την αλήθεια! Αφήστε που ο γιατρός μου είπε να αρχίσω να το πατάω το πόδι! (Εγώ φυσικά είχα αρχίσει να το πατάω πριν μου το πει ο γιατρός αλλά λέμε τώρα!)Δεν πονάω πολύ πλέον αλλά το πρόβλημα που έχω είναι ότι το γονατάκι μου δε λυγίζει με αποτέλεσμα το πόδι να κινείται μονοκόμματα και μόνο σε ευθεία γραμμή! Όπως καταλαβαίνετε γέρνω λίγο! Σαν το κάβουρα πάω αλλά δεν το κάνω θέμα! Ρωτήστε τον Tony να σας πει τι ωραία βόλτα που κάναμε στο Ναύπλιο! (κουτσή κουτσή αλλά την εκδρομούλα μου την πήγα - παράπονο δεν έχω!)Πολύ πλάκα δε έχω όταν προσπαθώ να ανέβω ή να κατέβω σκάλες! Θα κάνω και 10 λεπτά! Anyway...

Το θέμα που θέλω να θίξω σήμερα είναι το εξής...
Κουτσαίνω περίπου 2 βδομάδες και εδώ και μια βδομάδα κυκλοφορώ κανονικά στο δρόμο και πολλές φορές μόνη μου καθότι εγώ δεν έχω την πολυτέλεια να αρρωστήσω γιατί κανένας στο σπίτι δεν μπορεί (ή δεν θέλει ή δεν έχει το χρόνο ή την όρεξη) να τρέξει να κάνει όλες αυτές τις δουλειές που εκκρεμούν και που πρέπει να γίνουν άμεσα! Έτσι κουτσή-ξεκουτσή βγήκα έξω κι άρχισα να τρέχω!

Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να κυκλοφορήσω άνετα στους δρόμους! Φοβάμαι! Κι εκτός του ότι φοβάμαι είναι και δύσκολα τα πράγματα! Και σκέφτομαι ότι εντάξει εγώ θα είμαι σε αυτή την κατάσταση για κάνα μήνα ακόμη! Αλλά οι άλλοι οι καημένοι άνθρωποι που μπορεί να βρίσκονται σε καροτσάκι για παράδειγμα, ή να είναι τυφλοί ή να πρέπει να κυκλοφορήσουν με τις πατερίτσες για πολύ καιρό πως θα αντεπεξέλθουν;;;
Μιλάμε για δραματικές καταστάσεις!



-Φανάρια σε διασταυρώσεις που ενώ είναι πράσινο για τους πεζούς είναι πράσινο και για κάποιους οδηγούς! Και κάθεσαι και περιμένεις με τις ώρες πότε θα τελειώσουν τα αυτοκίνητα μήπως και περάσεις κι εσύ ή μήπως βρεθεί ένας καλός Χριστιανός (ή άλλου θρησκεύματος) να σε αφήσει να περάσεις! Γιατί να τρέξεις δεν μπορείς βέβαια και δεν το διακινδυνεύεις να περάσεις γρήγορα! Άσε που όταν ανάβει το απέναντι φανάρι τα αμάξια έρχονται καταπάνω σου! Σε βλέπουν που κουτσαίνεις κι αντί να πάνε σιγά-σιγά γκαζώνουν κι από πάνω! Έλεος δηλαδή!!! Μόνο ένας παππούλης μένα τρίκυκλο σταμάτησε για να περάσω και μου είπε και περαστικά! Να' ναι καλά ο άνθρωπος!



- Πεζοδρόμια σε άθλια κατάσταση...ή σπασμένα, ή ανώμαλα, ή με μηχανάκια παρκαρισμένα πάνω! Άντε τώρα να ανέβει ο κουτσός ή η μαμά με το καροτσάκι! Mission Impossible είναι το θέμα! Και αναγκαστικά πας από το δρόμο και λες τώρα θα με πάρει σβάρνα (πρώτη φορά τη γράφω αυτή τη λέξη! Έτσι είναι;;;) κανένα αμάξι και θα ησυχάσω!

- Θέσεις για αμάξια αναπήρων κατειλημμένες από άλλους ή κλεισμένες ή δεν ξέρω γω τι! Αμάξια σταματάνε ΠΑΝΩ στη διάβαση πεζών κι όχι πίσω απ΄ το φανάρι! Κι ένας της τροχαίας να κόψει καμιά κλήση σ' όλους αυτούς δεν υπάρχει εκεί γύρω!

- Δημόσιες υπηρεσίες με χαλασμένους ανελκυστήρες, χωρίς ράμπες, χωρίς τίποτα! Και μετά πήγαινε στον 1ο, ανέβα στον 2ο και για το τέλος μια υπογραφούλα στον 3ο! Μας έχει φάει η γραφειοκρατία πλέον! Σήμερα ανέβηκα και κατέβηκα στον 3ο με τα πόδια 2 φορές! Μισή ώρα την έφαγα έτσι! 2 ώρες έκανα για να θεωρήσω ένα βιβλιάριο!!! Ήμαρτον!



Για να μην αναφέρω και ότι μέσα σε 2 μέρες έχω χαλάσει 30 ευρώ σε ταξί και συγχυστώ γιορτάρες μέρες!!! Ούτε για τα νοσοκομεία θα μιλήσω γιατί δεν θα τελειώσω ούτε το 2008!

Πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Πόσο δύσκολα; Και ο κυβερνήσεις κοιτάνε να αυξήσουν τα όρια συνταξιοδότησης, να αυξήσουν τις τιμές των προϊόντων, να αλλάξουν το εκπαιδευτικό σύστημα, να κλείσουν την Ολυμπιακή και ταυτόχρονα να φάνε κι ότι μπορούνε, να διορίσουν καμία κόρη, να χτίσουν καμιά βίλα! Αντί να κάνουν κάτι να βοηθηθεί ο κόσμος ασχολούνται με ασήμαντα και άχρηστα θέματα κάνοντας ανούσιες και άκαιρες μεταρρυθμίσεις για να δείξουν ότι κάτι κάνουν και δεν ξύνονται όλη μέρα! Οι αναπηρικές συντάξεις πάνε σ' αυτούς που τα σκάνε κι όχι σ' αυτούς που τις χρειάζονται! Κι ο κόσμος υποφέρει...κι εμείς πάμε και ψηφίζουμε...Σε τι χώρα ζούμε αναρωτιέμαι.

Ας ελπίσουμε τώρα που έρχονται τα Χριστούγεννα να γίνουμε λίγο πιο άνθρωποι και να σκεφτούμε λίγο και τους άλλους γύρω μας και να βοηθήσουμε όσο και όπου μπορούμε ο καθένας! (Μόνο τα Χριστούγεννα ξυπνάει η καλοσύνη μέσα σε ορισμένους δυστυχώς, τον υπόλοιπο χρόνο κοιμάται του καλού καιρού!)

Εις το επανειδείν!

14 comments:

Anonymous said...

Έτσι είναι μικρή μου. Όταν είμαστε άρτιοι δεν κατανοούμε τι περνούν οι άλλοι. Όσο για το φόβο σου, είναι απολύτως λογικός μετά από τέτοιο σοκ! ;) Φιλιάά

TonyF2 said...

Όπως τα λέει το goudi είναι!
Όπου μετονομάστηκε από goudi σε κουτσή Μαρία!
ΧΕΧΕ!

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω τσακωθεί με κάτι μαλάκες στο δρόμο που μου κορνάρουν γιατί σταματάω στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί!
Μια φορά έκλεισα το δρόμο σε ένα μηχανάκι γιατί θα περνούσε πάνω από μία γυναίκα, ενώ είχαμε σταματήσει όλοι για να περάσει!

Τσαντίστηκα πάλι...

Ο ΠΕΖΟΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ Γ*** ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΟΥ!!!
(είτε είναι ανάπηρος, κουτσός, κουλός ή goudi είτε είναι μια χαρά κοτσονάτος!)

An-Lu said...

Αχ βρε γκουδί μου....καλυτερα να προσέχεις για να έχεις...
;-)

Anonymous said...

καλά, ανάπηρο παιδί, τι δουλειά έχεις να τρέχεις στα Ναύπλια;;;;

Τόνυ, είσαι ο πρώτος οδηγός που ακούω να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των πεζών!!!

Goudaki! said...

@ Ρενατένια μου έτσι είναι δυστυχώς! Φιλάκια πολλά!

@ Πες τα Tony μου! Πες τα καμάρι μου!!! Μην τσαντίζεσαι όμως κιόλας! Χεχε!

@ An-lu μου ναι,σωστό κι αυτό!

@ Krot MOY πήγα μια εκδρομούλα! Βαρέθηκα να κοιτάω τους τοίχους του σπιτιού και το ανάπηρο Σκαρθάλι στον καναπέ!

TonyF2 said...

@krotkaya
Φαντάζομαι μιλάς για τους Έλληνες οδηγούς!
Είμαστε απαράδεκτοι!

ΑΑΑ και για το goudi που το κατηγοράτε όλοι ότι πήγε στο Ναύπλιο:
Από το να ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες στην Αθήνα για να πάρει τα χάπια και το πρωινό (τσιγάρα, coca cola) του skarthaliou, τουλάχιστον στο Ναύπλιο όσο περπάτησε ήταν χώρις σκαλιά!

Manos S. said...

Γκουδάκι το κακό είναι πως κι εσύ (όπως κι εγώ) το κατάλαβες αυτό τώρα που είναι "δύσκολη" η μετακίνηση σου...
Πολλές φορές σκεπτόμαστε τους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες, αλλά αν βρεθούμε στη "θέση" τους έστω και για λίγο, αλλάζουν ΟΛΑ τα δεδομένα στο μυαλό μας...
3 φορές έχω χτυπήσει με τη μηχανή όλα αυτά τα χρόνια...και τις 3 ένιωθα "αόρατος" όταν ήθελε να κυκλοφορήσω...
Καλημέρα...

Goudaki! said...

@Πες τα Tony μου! Πες τα καμάρι μου!!! Μην τσαντίζεσαι όμως είπαμε! Νεράκι να πίνεις, νεράκι! Χεχε!!! Φιλάκια πολλά!

Goudaki! said...

@Mano δυστυχώς έτσι είναι! Αυτό είπα κι εγώ!

Αλεπού said...

Αχ βρε Γκουδάκι! Αυτή η μητέρα, δεν κάνει καμιά δουλειά τελοσπάντων;

Anonymous said...

Tony, χμμ... να σου πω, έχω δει και κάτι Ιταλούς και κάτι Πορτογάλους που μας συναγωνίζονται μια χαρά. Αν και εκεί βρίσκεις τουλάχιστον περισσότερους που σέβονται τους πεζούς κι ας οδηγούν σαν παλαβοί!

Γκουδ, αντί να κάτσεις να φροντίσεις το ανάπηρο αδέρφι, τρέχεις στα Ναύπλια!

Anonymous said...

Έχω παρκάρει κι εγώ μια φορά στην άκρη του πεζοδρομίου.... αλλά δε πήγαινε άλλο εκείνη την μέρα. Δε σκοπεύω να το ξανακάνω βέβαια.

Άντε περαστικά σου βρε!!
stefy

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Πολύ λυπάμαι που απόκτησες αυτή τη γνώση με αυτό το τρόπο.
Να προσέχεις μικρή και να περάσεις όσο πιο όμορφα σου επιτρέψει το ποδάρι τις γιορτές.
Περαστικά στ' αδέλφι σου και γρήγορα εύχομαι...

Goudaki! said...

@ Αλεπού μα καμία όμως!!! Θες να περάσεις μια επίσκεψη για βοήθεια; Χεχε!

@ Κροτ μπορείς να μην κάνεις τσατ εδώ μέσα και να μη με κατηγορείς αναίτια;;; Το Σκαρθάλι έχει και μάνα!

@ Στέφυ ώστε τέτοια κάνεις όταν δεν βγαίνουμε μαζί,ε;;; Χμμμ!!!

@ Νερίνα σ'ευχαριστούμε πολύ! Εγώ πάω όλο και καλύτερα μέρα με τη μέρα! Το Σκαρθάλι θα τη βγάλει ξάπλα!