Υπάρχει (B)logos ανησυχίας?

Ξεκίνησα να γράφω στο μπλόγκ μου, επειδή μου άρεσε η ιδέα μα μπορεί κανείς να εκφράζει ελεύθερα την άποψη του και οι άλλοι να σχολιάζουν και να λένε κι εκείνοι τη δική τους γνώμη μέσα από τα σχόλια. Βασικά όχι ότι ασχολούμαι με τίποτα φλέγοντα ζητήματα αλλά το άνοιξα γιατί μου αρέσει να γράφω και γιατί ήθελα να γράφω ότι μου αρέσει στον ελεύθερο χρόνο μου. Για να κάνω την πλάκα μου πιο πολύ. Δεν γράφω με σύστημα, δεν λέω θα γράφω ένα ποστ ανα δύο μέρες. Δεν με νοιάζει αν θα με διαβάσει κανείς αλλά μου αρέσει όταν βλέπω ότι μερικοί με διαβάζουν. Δε διαβάζω πάντα αυτούς που με διαβάζουν και μου αφήνουν σχόλια. Διάβαζω όποιον μου αρέσει. Όποιον λέει κάτι που μπορεί να μου φτιάξει το κέφι, να μου αρέσει κάτι που γράφει, να με ενδιαφέρει το αντικείμενό του. Δεν έχει σημασία ποιοι με έχουν στα λινκς τους και ποιους έχω εγώ. Αν με έχουν πάνω ή κάτω στη λίστα τους. Από όλα τα λινκς που έχω κι εγώ εδώ πέρα μόνο 5-6 διαβάζω καθημερινά. Δεν έχω πάντα πολύ χρόνο και όταν έχω ψιλοβαριέμαι να κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή.

Είναι ένα χόμπι ας πούμε. Μέσα από αυτό μου το χόμπι έχω έρθει σε επαφή με αρκετό κόσμο. Έχω γνωρίσει κάποιους μπλόγκερς από κοντά. Έχω δει κι έχω καταλάβει συμπεριφορές και χαρακτήρες διαφόρων ειδών. Κυκλοφορούν πολλά είδη ανθρώπων μέσα στη μπλογκόσφαιρα.

1)Υπάρχουν οι χομπίστες όπως εγώ που κάνουν απλά το κέφι τους. Δεν τους ενδιαφέρει η αναγνωσιμότητα. Απλά τους αρέσει να γράφουν και να κουβεντιάζουν με άλλους. Αυτοί είναι συνήθως νεαρά άτομα.
2)Υπάρχουν οι επίδοξοι ή φιλόδοξοι δημοσιογράφοι, σεναριογράφοι, λογοτέχνες, ποιητές, πεζογράφοι ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Είναι αυτοί που θέλουν να ασχοληθούν με τον κόσμο του βιβλίου και των εκδόσεων. Κάποιοι πιστεύουν ότι έχουν ταλέντο, κάποιοι όντως έχουν, κάποιοι άλλοι απλώς είναι ψώνια και θέλουν να επιδεικνύονται και να έχουν αναγνωσιμότητα.
3)Κάποιοι άλλοι μετρούν την αναγνωσιμότητά τους με τα page views ανά ημέρα, με το πόσοι τους έχουν στα links τους, πόσα comments συγκεντρώνουν σε κάθε post τους κ.τ.λ. Και δεν λέω σαν διαδικασία πλάκα έχει να το κάνεις. Είσαι και περίεργος να δεις ποιοι σε διαβάζουν, κι εγώ το κάνω, πλάκα έχει να ψάχνεις τα μπλογκς και να ανακαλύπτεις καινούρια μέσα από άσχετα λινκς. Αλλά όταν αυτό σου γίνεται εμμονή παύει πλέον να είναι αστείο και διασκεδαστικό. Γίνεται ένα άγχος. Και δυστυχώς υπάρχουν άτομα που τους ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα.
4)Εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Μεγάλοι σε ηλικία συνήθως που έχουν βρει τα μπλογκς σαν τρόπο επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο. Φοβούνται να βγουν έξω από το σπίτι τους και κρύβονται πίσω από την οθόνη του υπολογιστή τους. Κάθονται στα άδεια δωμάτια τους, στις ακριβές δερμάτινες καρέκλες τους, κι από το σπίτι τους παρουσιάζουν τον εαυτό τους όπως θέλουν και όπως τους συμφέρει. Όπως θα ήθελαν να είναι, όπως θα ήθελαν να τους βλέπουν οι άλλοι.
5)Υπάρχουν άνθρωποι μίζεροι, άρρωστοι, κατά φαντασίαν άρρωστοι. Άνθρωποι που τους αρέσει να κλαίγονται για να τραβήξουν πάνω τους λίγη προσοχή. Άνθρωποι που προφασίζονται προβλήματα οποιασδήποτε φύσεως και προσπαθούν να κερδίσουν τον οίκτο και τη συμπόνια των άλλων. Άνθρωποι που χαίρονται με τη δυστυχία των άλλων και λένε «υπάρχουν και χειρότερα από μένα». Άνθρωποι κακοί και στριμμένοι που αρέσκονται στο να συκοφαντούν άλλους και να τους προσβάλλουν χωρίς λόγο. Ή μάλλον υπάρχει λόγος...είναι κομπλεξικοί. Και ψεύτες. Και φοβούνται μήπως κάποιος γκρεμίσει την εικόνα τους. Την εικόνα που με τόσο κόπο προσπαθούν να φτιάξουν και να συντηρήσουν.
6)Υπάρχουν οι γλείφτες. Αυτοί που πλησιάζουν τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις και προσπαθούν να τους εκμεταλλευτούν με κάθε τρόπο. Οικονομικά, για να τους βρουν μια δουλειά, να τους γνωρίσουν άλλους ανθρώπους κ.τ.λ. Αυτοί πλησιάζουν επίσης, άτομα που οι άλλοι συμπαθούν και προσπαθούν να προσεγγίσουν κι αυτούς.
7)Υπάρχουν οι πέφτουλες. Αυτοί που την έχουν πέσει δηλαδή στη μισή γυναικεία μπλογκόσφαιρα ή τουλάχιστον έτσι διατείνονται. Νομίζουν ότι είναι ωραίοι, ότι έχουν κατακτήσεις αλλά η πραγματικότητα απέχει έτη φωτός απ’αυτό. Υπάρχουν βέβαια και μερικοί που έχουν κάνει γνωριμίες μέσα από δω κι έχουν πάει με μερικές. Αντίστοιχα, υπάρχουν και τα που..νά.... Προκαλούν, λένε τις σεξουαλικές τους επιδόσεις και προτιμήσεις, και γενικά νομίζουν ότι έτσι σοκάρουν και εξιτάρουν τους άντρες. Μάλλον για στερημένα άτομα μου κάνουν εμένα που ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιον να τις ξε-στερήσει. Τέλος πάντων...πάει κι αυτό.
8)Υπάρχουν ψώνια, πολιτευόμενοι, γκέι, ανώνυμοι, αυτοί που βρίζουν, ξερόλες και πολλές κατηγορίες ακόμα που δε μου φτάνουν 3 μπλόγκ για να αναλύσω!

Μερικοί λένε οτι το ίντερνετ και τα μπλόγκς είναι μια αναπαράσταση του τι συμβαίνει στην αληθινό κόσμο. Και συμφωνώ. Είναι μια μικρογραφία της ζωής και της κοινωνίας μας. Οι απόψεις που εκφράζονται, οι ανθρώπινες σχέσεις...μοιάζουν πολύ. Είναι τόσο ρεαλιστικά όλα αυτά που μερικές φορές με τρομάζουν. Έχουν δεί τα μάτια μου κι έχουν ακούσει τα αυτιά μου πολλά παραδείγματα από αυτά που ανέφερα παραπάνω.

Και αναρωτιέμαι αν ΥΠΑΡΧΕΙ άραγε όντως (B)LOGOS ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ή αν απλά όλα είναι αστείο! Γεγονός πάντως είναι οτι νομίζουμε πως γνωρίζουμε κάποιον τον οποίο διαβάζουμε συστηματικά ή συζητάμε μαζί του στα σχόλια. Η αλήθεια όμως είναι οτι κρίνουμε μόνο από τα γραφόμενά του, τα οποία πολύ πιθανόν να είναι και ψέματα. Ο καθένας μας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει από το σπίτι του και να παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική "εικόνα" και προσωπικότητα από την πραγματική του. Ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να αντιδράσει ή να συμπεριφερθεί απέναντί σου ένας άγνωστος.

Πάντως μέσα σε όλον αυτό τον πανικό και την ραγδαία ανάπτυξη της μόδας των μπλόγκς, υπάρχουν -ευτυχώς- και ορισμένα διαμάντια. Και μιλάω μόνο για ανθρώπους που έχω γνωρίσει από κοντά κι έχω σχηματίσει προσωπική άποψη. Είμαι τυχερή που τους γνώρισα. Και αυτούς κυρίως διαβάζω. Ελπίζω στο μέλλον να γνωρίσω κι άλλους.

Αυτή είναι η απόψη μου για τα μπλόγκς. Αυτά είχα να πω.
Και τελειώνοντας δύο αποτελέσματα στατιστικών για εσάς και τον υπολογιστή σας...
1)Οι μισοί περίπου από αυτούς που κάθονται 27 ώρες την εβδομάδα μπροστά σε μια οθόνη Η/Υ, πάσχουν από μία τουλάχιστον διαταραχή προσωπικότητας!

2)Όποιος κάνει χρήση Η/Υ, υπολογίζεται πως θα καθίσει μπροστά στον Η/Υ, σε όλη του την ζωή, 729 ημέρες.